”Hayatı fazla ciddiye alma,hayatı ciddiye alanlar dünyanın en sıkıcı insanlarıdır.”
”Ne yazık ki insan kendi hapishanesinin anahtarını bulamıyor, hatta çoğu zaman asıl mahpusun kendisi olduğunu bile anlayamıyor.”
”Derler ki cesur insanlar dürüst olurlar.”
”Birini öptüğünde salıncakta sallanır gibi hissediyorsan aşıksın...”
”Bir düş yaratıyoruz içimizde. O da beni seviyor benim düşümün adı.”
”Ama akıl duygulara pek fazla hükmedemez de, duygular aklı kendilerine uydurmayı becerir.”
”Zaten aslında aşk da yaramazlıktan başka nedir ki?”
”Sonsuza dek yanımda kalacağını sandığım şiiri kaybettim.”
”İnsan yüreğinin çılgınlığına son yok…”
”Herkes aşık olmanın ortak dilini bulup yazmaya çalışıyordu. Ama aslında bu kadar basitti işte: Birini öptüğünde salıncakta sallanır gibi hissediyorsan aşıksın.”
”Hayat zormuş. Ben tabii bunu sonradan öğrendim.”
”Hem nereye gittiğini umursamayan bir kelebek gibi uçuyorum hem de bir yere konmak ihtiyacıyla çırpınıyorum.”
”Sen hiç bilmiyorsun, yalnız sesini duymak bile bütün dünyayı unutturuyor bana…”
”Ama işte hayat güldüğünüz şeyleri başınıza getirip size gülüyor sonunda.”
”İnsan hayatında sözcüklerden çok kullanılan ne var?”
”Böyle konuşmaları sevmem. Eğer bir konuşmanın sonunda kimsenin istediği
olmayacaksa konuşmak neye yarar?”
”Dünyanın her yerinde birbirine benzeyen insanlar var. Birbirine benzeyen hayatlar… Aynı sıkıntılar, aynı mutluluklar, aynı çözümsüzlükler, aynı kavgalar…”
”Ne olursa olsun hayatını durdurma! Durup hayata bakmaya başladığın zaman yaşamak zordur.”
”Hepimiz ”doğru olan’ın, başkalarının onaylayacağı, genel geçer kurallara göre benimsenmiş bir şey olduğuna inanırız.”
”Ne yapalım, eskiyen yalnız aynadaki yüzümüz olmuyor.”
”Yol açtığı bütün savaşları yine o renkli kağıt parçalarının kazandığı bir dünyada adaletten söz edilebilir mi?”
”Her kitap, her okunuşta, herkese başka şeyler anlatır.”
”Ne yapalım gerçekler pek şiirsel değil.”
”Meğer insan kendisini hiç tanımadan yıllar yılı yaşayabilirmiş. Hatta belki de bütün bir ömür boyunca kendisini bir başkası sanabilirmiş.”
”Bazen sözcükleri unutuyorum. İnsan sözcükleri istediği gibi bir araya getiremediğinde ölmek istiyor.”
”İnsan kimi seveceğini seçebilir mi? Seçemiyormuş.”
”Bazı aileler aynı zamanda bir pansiyonun rastlantıyla bir araya gelmiş konukları gibidir…”
”Bilgi, ölümcül bir dosttur…”
”Yine gidiyorsun, ben hep böyle senin hasretinle yaşayacağım.”
”Kendimi hem özgür hissediyorum hem de aynı zamanda kafese girmiş gibi… Anlatması zor bir his.”
”Kendi kendime derdim ki, beni ateşlerde yaksalar bile bunlara benzemeyeceğim. Ben başkalarının duymak istediği cümleleri kurmayacağım. Benzemedim.”
”Çok uzaklarda, şu anda neler yaptığını, beni nasıl bir fotoğrafla hatırladığını artık bilmediğim bir sevgilim var.”
”Çünkü biliyor musunuz, insanın neler yaşadığı çok önemli değildir. Önemli olan ne hissettiğidir.”
”Ne garip, heρ en sevdiklerimize en söylenecek şeyleri söylemiyoruz ya da söylüyoruz ama o zaman da onlar duymuyor.”
”Sanki bana hala, bir insanı istemenin, sevmenin en son noktası buymuş gibi gelir. Birini yemek istemek!”
”Çünkü oradan, çok uzaklardan, bambaşka bir yerden kendimize baktık ve sonsuzluğun içinde yalnızca bir toz tanesi olduğumuzu anladık.”
”Ve eğer kadınların kalbine giden bir yol varsa, inanın bana, sözcüklerden geçer. Hatta o yol sözcüklerle döşelidir. Başka hiçbir şey doğru bir sözdizimi kadar bir kadının başını döndüremez.”
”Evet, kadınların hayalleri var ve biz onları ancak yıkabiliyoruz.”
”Günün birinde hepimiz yalnızca başkalarının dilindeki sözcüklere dönüşeceğiz.”
”Ama insan kendisi için yılların geçtiğini kolay kolay anlamıyor. Yaşlanmanın, ölümün başkaları için olduğunu sanıyor”Korkarım bir sabah uyanacaksın ve artık başkasına verecek bir parçan kalmadığını göreceksin.”
”Hayat değişmeye mecburdu. Ama böyle birilerinin istediği gibi çabucak olmuyordu.”
”Bazen kendimizi bir hayalin içinde sanırız ama aslında yaşadıklarımız gerçektir.Bazende her şeyi gerçek sanırken aslında yalnızca hayal gördüğümüzün farkına varmayız.”
”Belki de herkese göre bir yer var dünyada, diyorum, Herkese göre biri var ama herkes doğru yerde değil.”
”Sizin hayatınızda hiç kayıp bir gün var mıdır? Yaşanmış ama kaybolmuş, kimsenin bilmediği, unutulmuş, sizin bile artık gerçekliğinden emin olmadığınız bir gün?”
”Acaba çocukluk mu kentleri güzelleştirir anılarda? Yoksa gerçekten de yıllar geçtikçe bozuyor muyuz onları?”
”Bir kenarda durup yalnızca seyretme şansınız da yok,seyirci bile olsanız oyunun içindesiniz, bir biçimde onun parçası olmaktan başka hiçbir seçeneğiniz yok.”
”Bu ülkede yağmur yağdı, kar yağdı diye sevinemezsin. Bir yerleri sel basmıştır, insanlar perişan olmuştur, zaten trafikten bir yere ulaşamazsın. Öyle romantik ya da neşeli şeyler değil bunlar bizde.”
”Çok şey hatırlarım ama daha çoğunu unutmak isterim.”
”Kimsenin fazla zamanı yoktu başkalarının acısıyla uğraşacak.”
”Ve biliyorum ki hayat hep dağılır. Biz onu ne kadar bir düzen içine sokmaya çalışsak, kendimize göre yeniden oluşturmayı denesek de…”
”Televizyon kanalları açıldıkça, sinema salonları doldukça bunların kitapları yok edeceği düşünülmüyor muydu?”
”Aşk, birinin sizi bırakıp gitmesinden korkmak mı acaba? Gidip de gelmezse hayatınızın yarım kalacağını düşünmek mi?”
”Bildiğim diller var ama hiçbir dilde o an içinde bulunduğunuz duyguyu anlatabilecek sözcükler yok.”
”Ama akıl duygulara pek fazla hükmedemez de duygular aklı kendilerine uydurmayı becerir.”
”Yalnızca birkaç semt öteye gitmek bile bunca zaman alırken birbirinden böylesine uzak iki dünya arasındaki geçişin saniyelere bağlı olması ne garip!”
”Bazı insanlar başlanmışken bitirilmek için okunan kitaplara benzer. Sonunda ne olacak diye merak edip okursun ama sonunda hiç bir şey olmaz.”
”Uzaktan gelen, ara ara duyulan bir müzik bana geçmişi, unuttuğum insanları , sevdiğim yüzleri , unutulmaz konuşmaları hatırlatıyor.”
”Hatırlamak güzeldir derler. Hayır, değildir. Anılar bir an için bizi gülümsetse bile hemen sonra elimizi uzatıp tutmaya çalıştığımızda silinip giderler ve ne yaparsak yapalım ancak acı verirler.”
”Ama çoğumuz, söylemek isteyip de söyleyemediklerimizle bu dünyayı bırakıp gidiyoruz, değil mi?”
”Birini sevmen için elle tutulur bir neden bulamıyorsan, onu sahiden seviyorsun demektir.”
”Belki de insanları bir türlü anlamayışımızın, günün birinde en beklenmedik biçimde bizi şaşırtmalarının nedeni, hep bir bütün olarak bize verdikleri görüntüyle yetinip farklı parçalardan oluştuklarını unutmamızdır.”
”Hep derler ki, hayat insanın elinde olan bir şeydir, insan kendi kaderini çizebilir. Sakın inanmayın. Hayat bizim asla bilemeyeceğimiz rastlantılarla çizilmiş bir kaderin elindedir. Çünkü hangimiz günün birinde karşımıza çıkan beklenmedik bir rastlantının.”
”Cehennemin, kişinin çırılçıplak yalnızlığı olduğunu yeni anlıyorum…”
”Bütün bir hayat, onun kucağına yatmış,saçlarımı okşarken benimle konuşmasının yanında hiçbir anlam taşımaz.”
”Birbirimizden kaçıncı kez kopuşumuzun simgelerinden biri de rüzgarla dolup soğuyan, sabaha dek sobanın başında çay içtiğimiz ama bir türlü ısınamadığımız o sonbahar akşamı olmalı. Ben yine sessiz, çok sonra ayıklanacak anmalıklar mı topluyordum?”
”İnsanın en beklenmedik mutluluktan, gökyüzüne dokunacağını sandığı bir yerden ansızın korkutucu bir boşluğa düşmesi hiç de zor değildir.”
”İnsan soykırım yapabilen tek canlıydı.”
”Güzel kalan yaralar vardır… Sen de benim bazen zamansız bir dokunuş, bazense mevsimsiz bir yağmurla sızlayan ama hep güzel kalan yaramsın.”
”Hepimiz kalbimize saplanan gizli bir okla sokaklarda dolaşırken, başkalarından, yanımızda yürüyüp giden insanlardan çok farklı olduğumuzu, bulutların üzerine çıktığımızı sanmaz mıyız? Okun acısını duyana kadar tabii. Uyandığınız zaman inanılmaz bir rüya gördüğünüzü, içinizin beklenmedik bir mutlulukla kaplandığını hissedersiniz ama ne gördüğünüzü bir türlü hatırlayıp anlatamazsınız ya, tıpkı onun gibi.”
”Acaba çocukluk mu kentleri güzelleştirir anılarda? Yoksa gerçekten de yıllar geçtikçe bozuyor muyuz onları?”
”Ama asıl düşlerimi sevdiğim kadınlarla yaşamak isterim . Bir düşü paylaşabilirsen her şeyi paylaşabilirsin.”
”Yazarak, sonra bir daha hiç yazmayarak ve şimdi yeniden bu tutsaklığa geri dönerek de beceremedim yaşamayı.”
”Bazı insanların hayatını tek bir sözcük belirler. Benim hayatımı belirleyen sözcük: Özlem.”
”Hayat hiç beklenmedik bir anda biten bir şey. İçinizden gelen neyse onu yapın… Fazla düşünmeye zaman yok…”
”Şimdi anlamıştım ki hayat bizden büyüktür ve biraz güçlü bir rüzgar bile kurduğunuz bütün o kumdan kaleleri çocuksu bir keyifle ansızın yıkıverir.”
”İnsanın başka yerlerde başka hayatlar kurup kendisini tümüyle bir başkası gibi göstermesi mümkün ama aynaya baktığında gördüğü kendi yüzünden kurtulması mümkün değil.”
”Erkeklerin ne yapacağı belli olmaz, belki de onlardan bir şey beklemekle hata ediyoruz, sürekli bir şeyler yapmalarını bekleyerek asıl güzel olan anları da bozuyoruz.”
”Kitapların içinde bazen unuttuğumuz tanıdıklara, yitirdiğimiz insanlara
rastlar mıyız?”
”Nasıl olup da farklı zamanlarda,farklı yerlerde birbirine bunca benzeyen birer geçmişe sahip olduğumuza şaşırıyorum.”
”Gerçek sizi mutsuz ediyorsa gerçeği kurgulayın , belki kendinizi aldatmayı başarırsınız, hatta başkalarını da…”
Bazı şeyler unutulmaz. Yanınızdayken bile özlediğiniz, yanınızdayken bile hatırladığınız biri gibi…”
”İnsanlığın asıl zenginliği bu farklılıklarken nasıl olup da binlerce yıl boyunca farklı olanı yok etmeye çalışmanın saçmalığını anlamamış olabiliriz?”
”Tenimde, tenimin altında bir yerlerde, o şarkıdaki gibi saklıyorum onu. Bir düşte elimden tutuyor ama çok çok uzakta, göremiyorum bile. Nasıl olup da görünmeyecek kadar uzaktayken elini tutabildiğime şaşırıyorum.”
”Belki de hayatın sırrı, onun taşıyamayacağı kadar ağır bir şeydi.”
”Hayatta insanın başına gelebilecek en kötü şey, doğruları bilip yanlışları seçmek istemesi midir? Belki ondan da kötüsü, yanlışları seçmek istediği halde doğruları seçmek zorunda kalmasıdır.”
”Bazı insanlar hayatlarını kendi istedikleri gibi kurarlar. Geri kalanlarsa onların yaptıklarını birbirlerine anlatıp dururlar.”
”İnsan bazen kendi içindeki gizli kapıların bile yerlerini bilmiyor. Bazen bir rastlantıyla ya da karşısına beklenmedik bir anda çıkan biri sayesinde öğreniyor.”
”Sanki kendi dışıma çıkıp kendime uzaktan bakıyor ve benim yerime bütün bunları yapan, hala yaşamayı sürdüren bu surete şaşırıyordum.”
”Neden herkesi üzüyorum, tek istediğim, kimseyi üzmemek olduğu halde , neden en sevdiğim insanlar bile günün birinde benim yüzümden acı çekiyor?”
”Hepimiz günün birinde kendimiz için doğru olanı seçerken bir başkasının yaşamını altüst edebiliyoruz.”
”İnsanlar üzüldüklerinde yitirdikleri geçmişi hep güzel yanlarıyla hatırlıyor. Ama bazılarının geçmişte güzel bulacağı en küçük bir şey bile yok.”
”Benim bunca zamandır anladığım şu: Sağlıklı beslenmenin ana unsuru, ne kadar lezzetli şey varsa zararlı, ne kadar tatsız şey varsa yararlı olduğu…”
”Sanki dünya da bizim gibi büyümüş ve sihrini kaybetmiş. Çünkü oradan, çok uzaklardan, bambaşka bir yerden kendimize baktık ve sonsuzluğun içinde yalnızca bir toz tanesi olduğumuzu anladık. Sonsuz evrenin içinde bir toz tanesi… Anlayabildik mi gerçekten?”